Noorwegen, Svartisengletsjer in de buurt van Glomfjord

We zijn van de Lofoten vertrokken met de boot van 8:15 uur. Het was er mooi, geweldige omgeving om te doorkruizen. Wel wat druk vanwege het feit dat het een zo aantrekkelijke omgeving is. We waren het er over eens dat we de Versteralen wat rust en rijden betreft wel net zo mooi vinden dan de Lofoten. Maar voor wie er niet is geweest, beide zijn aanraders.

Vandaag via de E6 (van Bognes tot aan Bodø) over de rijksweg 17 gereden. Een prachtige weg die mooi door de omgeving meandert en vaak langs het water van allerlei fjorden loopt. Bij de Saltstraumen (zoute stromen) hebben we op de sterkste stroming gewacht (we waren er om 14:00 uur, en de sterkste stroming was om 16:14 volgens de getijdenschema). Draaikolken van 10 meter doorsnede hebben we niet gezien, maar toch was het spectaculair! De hoofstroming lag duidelijk hoger dan het gedeelte waar de draaikolken zich ontwikkelen. De moeite waard. We hebben totaal 352 kilometer gereden en waren tegen half acht op onze overnachtingsplek. We hebben uitzicht op de Svartisengletsjer, weer eens wat anders dan over zee of een fjord. Overigens is die fjord er ook, alleen dan in de diepte.

We staan op een camperplek bij een kleine informatiecentrum. Je kunt hier met een pontje naar de gletsjer. Aan de overkant moet je dan nog 3 kilometer lopen voor je bij de gletsjer bent, dat gaan we dus niet doen, maar het uitzicht wordt wel in dank aanvaard. Morgen gaan we verder over de rijksweg 17.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Lødingen, op de Vesteralen

Het mooie weer zet zich voort. Het levert prachtige plaatjes van de omgeving op. Zowel onderweg als op onze “half wilde” staanplaats in Lødingen. We staan in een jachthaven via een weggetje van 3.10 meter breed en met een soort privé strandje. Nu is het niet aan te raden om daar in minder geklede vorm te bivakkeren, maar voor een korte wandeling wel zeer geschikt. We waren hier al vroeg, en door op een envelop je naam en het kenteken van je auto te zetten schrijf je je in. Overnachten zonder stroom kost 120 Noorse kronen, zo’n 17 euro. Je kunt dan gebruik maken van douches en wc’s. Het uitzicht kost helemaal niets.

De reis naar Lødingen verliep deels over een reeds bekende weg, vanaf Fiskebol was het nieuw terrein. Toch hebben we ons zeer vermaakt en genoten van het uitzicht, de natuur en het rijden over bijna verlaten wegen. Hoewel het op de Lofoten toch wel wat drukker is dan op de weg naar de Noordkaap.

Morgen gaan we met de veerboot naar Bognes, we nemen de boot van 8:00 uur om in ieder geval voor 16:15 bij de Saltstraumen aan te komen. Daar is rond die tijd een zeer sterke maalstroom (de wereld sterkste) waarbij 370 miljoen liter water door een nauwe straat wordt geperst. Er kunnen draaikolken ontstaan van 15 meter in doorsnede.

Van de Saltstraumen gaan we door naar de Svartisen gletsjer. Nog een afstand van 129 km. Daar gaan we een overnachtingsplaatsje zoeken. De route gaat vanaf Bognes over de rijksweg 17.

Maar voordat we gaan is ons een vreugdevuur beloofd wegens de midzomernachtzon. We wachten af.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Svolvaer (II), op de Lofoten

Laat ik dit verslag eens beginnen met: Het was vandaag prachtig weer. Zon, een graad of 10 – 13 en weinig wind. Wat nog mooier is, de vooruitzichten zijn ook goed. We hebben het er van genomen vandaag. Eindelijk eens bij de garage zonder dat Riekje de deur vast moest houden. De jas uit en zelfs de sweater af en toe uit.

We hebben van Moskenes dezelfde weg teruggenomen naar Svolvaer, en nu hebben we wel kunnen genieten van de heuveltoppen en het uitzicht over zee naar het vaste land van Noorwegen, prachtig! Iedere bocht levert weer een nieuw panorama op. Overigens hebben we ons ook prima vermaakt bij het slechte weer, maar dit is toch wel wat prettiger.

Vanmorgen hebben we Å bezocht. Een authentiek vissersplaatsje die we bijna voor ons alleen hadden. Het restaurant en andere zaken gingen om 12:00 uur open; we vonden het niet erg. Het gaf ons de gelegenheid om rustig rond te kijken. Daarna ging de reis zoals al aangekondigd naar de “Black Smith” in Sund, ongeveer 30 kilometer terug.

We hebben er een vermakelijke demonstratie gehad van een stoere Noor, waarvan overigens alleen zijn vuurbestendig petje zwart was. Hij maakt (bijna) uitsluitend beelden en beeldjes van Aalscholvers, waarvan hij, nadat hij had gevraagd waar we vandaan kwamen, zelfs de naam in het (gebroken) Nederlands kon vertellen.

Na een prachtige rit over de E10 van zo’n 120 kilometer staan we nu weer in Svolvaer, dit keer op een pas aangelegde overnachtingsplaats, waar na betaald te hebben de code van het toilet en de douche krijgt. Stroom hebben we ook. Alleen geen internet, maar dat kunnen we mobiel via de Droam doen.

Het uitzicht is weer (het wordt saai) geweldig. Over het water bij de ingang van de haven.

Morgen wordt hier Midzomernachtzon gevierd en vertrekken wij naar Lødingen, waar we de Lofoten al weer verlaten. We pakken er de veerboot naar Bognes. Daar beginnen we dan aan het laatste gedeelte van de reis, over de E6 en daarna over de (naar verluid) zeer mooie rijksweg 17, inclusief diverse veerboten, naar het zuiden.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Moskenes, op de Lofoten

Vandaag hebben we de Lofoten verder verkend. Het was, in twee woorden: slecht weer. Zelfs voor noord Noorse begrippen was het weer vandaag op de Lofoten erg slecht. Regen, regen en nog eens regen, en als dat al niet erg genoeg is ook nog eens een harde wind. Het leek de Noordkaap wel. De vele regen maakte het uitzicht wat beperkt, wat jammer was, want het uitzicht op de besneeuwde pieken ontbrak nu. Deze waren gehuld in regenbuien. Toch hebben we ons vermaakt. We zijn zoals de planning was naar het Vikingmuseum in Borg geweest en hebben daar naast het museum ook het “langhuis” van de chief bezocht. Een reconstructie van een dergelijke boerderij. Er was zelfs een schone jonge Noorse die er Lamssoep verkocht. We hebben ons er niet aan gewaagd, maar hebben ons getrakteerd op een chips (bleken gebakken aardappeltjes te zijn) voor Riekje en een beefburger met diezelfde chips voor mij. Hadden we wel verdiend naar een wat onrustige nacht voor mij vanwege het schommelen van de camper voor mij.

De weg naar het langhuis was een ware heldentocht, niet alleen liep het pad omhoog, maar we hadden ook nog eens een gigantische tegenwind. Vooral Riekje in haar rolstoel had het zwaar, maar we hebben het gehaald, mede dankzij de elektrische wielen. De terugweg naar de koffie in het museum ging natuurlijk voor de wind en in een vliegende vaart.

Daarna doorgereden naar de glasblazer in Vikten, zonder begeleiding want Vikten stond niet op de kaart van onze Snooper. We hebben er een interessante maar woordloze demonstratie gezien van zijn kunnen. Het lijkt zo gemakkelijk… Toch kwamen we totaal niet in de verleiding om wat bij hem te kopen, zijn stijl is nogal grof.

Van Vikten hebben we onze reis via de E10 vervolgd en toch wel genoten van de omgeving, ondanks de laaghangende bewolking en de vele regen. We hebben de karakteristieke stokvissen zien hangen. Deze vissen worden aan lange stokken op stellages opgehangen. Voor goede foto’s moest het raampje naar beneden, en ja u raadt het al, we hebben ook kunnen genieten van de geur. Op Internet kan jammer genoeg, of misschien ook wel gelukkig, geen geur worden doorgegeven. U zult het nu moeten doen met alleen de foto’s.

Vanwege de harde wind hebben we ook besloten om niet op het favoriete plekje te gaan staan die we van de voren hadden uitgezocht. We zijn doorgereden naar Moskenes, aan de andere kant van het eiland en heel wat meer in de luwte dan aan de Noorse zee.

We staan op een camping aan de stroom en wederom met een prachtig uitzicht, die iets verstoord wordt door campers die voor ons een plekje hebben gevonden.

Morgen gaan we naar de “Black Smith” in Sund, niet zo heel ver hier vandaan. Voordat wij naar de zwarte smid gaan doen we eerst Å (spreek uit als ohhhhh, ach ja; Noors is soms zo gemakkelijk) aan. Wat die smid maakt, weten we niet precies, we laten ons verrassen. Å is een authentiek vissersdorpje uit de 19^e eeuw, waar de gebouwen goed bewaard zijn gebleven.

Een overnachting is gepland in Lekness of in Svolvaer. Dat moeten we nog even uitzoeken. We gaan ervan uit dat het weer stukken beter zal zijn morgen, zodat we wat mooie foto’s kunnen plaatsen.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Svolvaer (I), op de Lofoten

We zijn op de lofoten aangekomen. Blijkbaar moet je voordat je hier op een eiland kunt komen eerst een springschans nemen. Weliswaar wat variërend in hoogte en (zoals we vandaag hebben ervaren) rechtheid, maar ze hebben allemaal dezelfde karakteristieken: hoog en stijl. De Hurtigrutenboten kunnen er volgens ons zo onderdoor.

We hadden een probleem. Gelet op het prachtige “warme” weer en de vele malen dat we daarom de verwarming aan moesten hebben om het behaaglijk in de camper te maken was één gastank (LPG) leeg. De verhuurder had met grote ons met grote stelligheid verzekerd dat we zelfs nog niet één gastank leeg zouden krijgen. Hij heeft er duidelijk geen zicht op wat Groningers allemaal kunnen. Gelukkig hebben we er twee, dus omgeschakeld naar de andere en ja hoor, er was warmte. Het betekende wel dat wij gisteravond op de camping het internet hebben afgestruind naar LPG stations.

Die zijn hier in het noorden van Noorwegen erg dun bezaaid, in heel Noorwegen zijn er een stuk of 40, waarvan de meeste ook nog rondom Oslo zitten. We hebben er één gevonden in Sortland, op onze route, dus wat wil je nog meer. Je kunt het niet hier zomaar bij een benzinestation kopen, maar bij een speciale fillingstjajion. Op een industrieterrein in Sortland was het gelukkig raak en konden we gas tanken. We weten nu alles over bajonetsluitingen, “Italian-disk”, propaan en butaan en, wat nog veel mooier is, we kunnen het weer warm krijgen.

De omgeving kenmerkt zich hier door mooie hoge toppen, besneeuwd en daaronder glooiende groene hellingen. Het blijft ons verbazen hoe de omgeving steeds verandert en dat iedere omgeving weer zijn eigen charme heeft. Vooral vanmorgen was het erg mooi. Alleen op de weg (gelukkig wel, want de wegen waren niet breed), bij Melbu de veerboot genomen en nu staan we op een camping in Kleppstad. Met, u raadt het waarschijnlijk al, uitzicht over een fjord. Wel wat moeizaam dit keer, want het plekje waar we eerst wilden gaan staan was ietwat glibberig. Nu hebben we wegrijdplaten, maar om de proef op de som te nemen…

Morgen gaat de reis verder naar: het Vikingmuseum in Borg (37 kilometer) ook op de Lofoten. Daarna stuurt Vicky ons naar Vikten waar we gaan kijken of ze in Noorwegen net zo glasblazen als in Nederland (van Vicky naar de glasblazer is 29 kilometer). Overnachtingsmogelijkheden zijn: Ferdfang of in Moskenes. We zien wel.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Bleik (II), op de Vesteralen

Pauze. De camper, en wij, hebben een rustdag. Dat betekent wat langer slapen en alles in een wat trager tempo. Even wat orde op zaken stellen in de camper en veel, heel veel, naar buiten kijken over het strand en de Noorse zee. Het weer is redelijk, een graad of 10 Celsius, af en toe zon, af en toe een regenbui.

Voor de middag zijn we op de fiets, ja echt: op de fiets, Bleik in geweest. De eigenaar van de camping heeft een drietal fietsen voor algemeen gebruik klaar staan om Bleik onveilig mee te maken. Riekje op de shoppingbike (met een houten kistje achterop voor de boodschappen) en ik op de enige herenfiets die de camping rijk is. Dat onveilig maken hebben we geprobeerd, maar gelet op het bijna volledig ontbreken van verkeer in het dorp(je) is dat niet gelukt. We waren de enige gekken op een fiets… In het dorp kan trouwens prima gefietst worden (zelfs wij), de afstanden, maar ook het de hellingen, zijn goed te doen in de eerste versnelling.

Onderweg (van de 600 meter die we hebben gefietst) koffie gedronken bij Jacobine’s caffe, een leuk authentiek Noors huisje, waar je koffie en thee kunt drinken, zoveel je maar wilt, in de huiskamer nog helemaal ingericht in de stijl van 1879. Impressiefoto’s worden geplaatst. Daarna boodschappen gedaan bij een kleine supermarkt met een ontzettend grote keuze aan producten en, u raadt het nooit, een heuse breiwinkel, waar de keuze wellicht nog groter is dan in de supermarkt.

Vanmiddag nemen we de gelegenheid te baat om wat langer te douchen op de camping voor het “gigantische” bedrag van 10 kronen (negen kronen is één euro) per vijf minuten. Het scheelt weer LPG en water laden.

Wellicht is nu ook de gelegenheid om wat vragen te beantwoorden, voor zover ik ze nog weet. De vraagsteller kan zich zijn vraag nog wel herinneren, de andere belangstellenden kunnen “meegenieten”.

De prijzen in de supermarkten: De boodschappen in de Scandinavische landen zijn wel wat duurder dan bij ons. Het ligt er trouwens aan wat je koopt, brood bijvoorbeeld is niet echt duurder dan bij ons, vlees en groente wel. Verse groente is qua keuze beperkt. Drank is natuurlijk ook (erg) duur, maar dat gebruiken we niet en hebben we dus niet nodig.

Rudolf in Napapiiri: Niet gezien, zeker pauze.

De rotstekeningen in Alta:De tekeningen zijn ingekleurd in een oudhollandse rode kleur, deze is niet authentiek; zonder het inkleuren is amper te zien wat in de rotsen is gekerfd. Eén van de rotsen is niet ingekleurd, zodat je kunt zien hoe het er dan uitziet. Het inkleuren is trouwens wel wat omstreden.

Grazende rendieren by night en bioritme (op de Noordkaap): Tja, we weten niet hoe die dieren zich aanpassen aan het feit dat het dag en nacht licht blijft. Feit is wel dat je als mens extra energie krijgt en je bioritme wel enigszins wordt verstoord. Nu ben ik sowieso een nachtmens, maar ook Riekje is veel langer wakker dan normaal. Ik krijg eramper rust door ...

Lofoten: Het reisdoel van morgen (vrijdag) is de Lofoten.

De “springschans”: De camper kon de stijging prima aan. We hebben trouwens een knopje om wat extra druk op de achterassen te zetten en de motor wat hoger in de toeren te laten draaien, waardoor de automaat wat eerder terugschakelt. Aan de andere kant van de schans loopt het lang niet zo stijl naar beneden, het eiland aan de kant van Bleik ligt veel hoger.

Boerenkool met Unoxworst: Heerlijk, met dit weer krijg je er zin in. Kool is hier wel te kopen, Boerenkool echter, en Unoxworst, hebben we (nog) niet gezien. De hele camper naar kool laten ruiken lijkt ons ook niet zo geweldig.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Bleik (I), op de Vesteralen

We staan op camping Midnattsol in Bleik op de Versteralen. Van die Middernachtzon hebben we net nog (24:20 nog volop genoten met ons tweeën op het strand) volop genoten. Warm aangekleed, sjaal, muts en handschoenen was het goed te doen. We hebben weer een werkelijk prachtige uitzicht over zee, de mogelijkheid om te wassen en te drogen, “gratis” Wi-Fi en de mogelijkheid om “gratis” gebruik te kunnen maken van fietsen, die voor algemeen gebruik zijn. We “hangen” aan het stroom en zijn aan het wassen.

Bleik ligt ongeveer 480 km van Tromsø. Hadden we gisteren gepland om in Harstad te overnachten, vandaag ging de reis zo voorspoedig dat we het zonde vonden om geen gebruik te maken van de mogelijkheid om door te rijden en de Vesteralen alvast te verkennen. Via de E6, de E8, en de E10 op de plaats van bestemming gekomen. Deze keer zonder veerboten, maar wel weer rijdend door een prachtige omgeving. Naarmate we de Vesteralen naderden, werd de omgeving ook steeds mooier. Groene, laag begroeide hellingen met mooie hoge groene heuvels met hier en daar rotsen als achtergrond.

Vanmorgen zijn we om 8:00 uur uit Tromsø vertrokken, nog steeds met regen, maar gelukkig wel veel minder dan gisteren. De omgeving direct buiten Tromsø werd er wel wat saai door. Door de regen hadden we slecht zicht en werd veel van de mooie omgeving aan het oog onttrokken. De Vesteralen hebben dat echter dubbel en dwars weer goed gemaakt. We waren om 18:30 uur in Bleik, nadat onze Snooper in eerste instantie had aangegeven dat we over pakweg 100 km nog vier en een half uur zouden doen. Je weet maar nooit, maar dat leek ons toch wel wat overdreven. We vroegen ons al af of het misschien “Urkse” kilometers of uren zijn?

We hebben het aangedurfd de camper net zo neer te zetten als op de Noordkaap. Vol in de wind, dat moet noodzakelijkerwijs zo om van het uitzicht te kunnen genieten. Hier staat echter een windje met kracht 3 tot 4 Beaufort. Wij verwachten daarom te kunnen slapen in een stille camper. Mocht dat niet het geval zijn, we weten hoe we de camper moeten verplaatsen.

Morgen maken we (waarschijnlijk) pas op de plaats en blijven we een dag in Bleik. Het wordt sowieso geen lange rit. We lopen nog steeds een dag voor op de planning, en zouden vrijdag naar Lyngvaer op de Lofoten (een rit van 200 km). Op de weg daar naar toe passeren we Svolvaer, een leuk stadje waar we gaan rondkijken en daarna met de veerboot van Melbu (bijna net zo als die van de toastjes) naar Fiskebøl. Maar wij betrachten enige flexibiliteit in het reisschema zoals u nu al wel hebt gemerkt. Vrijdag dus naar de Lofoten.

Foto’s van de reis en van het uitzicht op de camping volgen natuurlijk.

Wordt vervolgd.

Noorwegen, Tromsø

Gisteren een rustdag gehad qua reisblog. De boog kan tenslotte niet altijd gespannen zijn. We zijn pas om een uur of half elf uit Alta vertrokken. We werden wakker met sneeuw en dat is zo de hele dag gebleven, Onderweg in de bergen was het zelfs op een bepaald moment -1 graden Celsius. De sneeuw bleef liggen. Erg mooi om door een besneeuwd landschap te rijden. De wegen waren wel schoon. Heel bijzonder ook om op 16 juni door een sneeuwlandschap te reizen. Het is niet warmer dan drie graden geworden, en het merendeel van de tijd was het tussen de 1 en 2 graden Celsius. De omgeving (we vallen in herhaling) blijft ons verbazen wegens de schoonheid, de natuur, de besneeuwde toppen en na iedere bocht weer een nieuw adembenemend uitzicht.

Onderweg hebben onze tweede en derde veerboot gepakt. U leest het goed, we hebben halverwege de rit van Alta naar Tromsø besloten om toch met de veerboten te gaan, om zo wat kilometers te besparen, maar ook om wat meer rust in de reis te brengen. De eerste boot hebben we genomen van Olderdalen naar Lyngseidet (een overtocht van ongeveer 30 minuten), 22 km verder was de volgende overtocht, die ging van Svensby naar Breivikeid (een kwartier varen). De resterende 50 km naar Tromsø hebben we afgelegd over de E8.

In Tromsø aangekomen zijn we over een één kilometer lange brug gereden om aan de andere kant via veel links, rechts, links, rechts, na 100 meter links, na 200 meter rechts (we hadden beide het idee dat de Snooper bij een illegaal taxibedrijf was gekocht, die proberen ook altijd zo onlogisch mogelijk te rijden) bij Polare aan te komen. Daar hebben we een plekje bij het water in de haven gezocht en gevonden. Naast een Noorse camper.

Vannacht was het wederom koud. We hebben vaak de verwarming nodig. Dat is geen probleem, in de camper kunnen we het lekker warm krijgen. Het heeft wel als consequentie dat we sneller door ons voorraad LPG heen zijn. Een blik op het kleine metertje leerde ons dat we ongeveer één derde van onze gasvoorraad hebben gebruikt. Dat zou geen probleem behoeven op te leveren, te meer we nog een fles hebben. LPG is echter ook zeer schaars in dit olierijke land, dus in Harstad gaan we een nieuwe tussenstand noteren.

Vanmorgen zijn we naar Polare geweest, in de stromende (ijs)regen en met ongeveer 5 graden Celsius. Polare (niet te verwarren met prullaria) is een museum over het arctisch leven. Er wordt een mooie film vertoont over de Aurora Borealis (het Noorderlicht) en de natuur en omgeving van Spitsbergen. De wetenschappelijke verklaring van de Aurora Borealis is het voorkomen van zonnestormen, de deeltjes die van deze zonnestormen afkomen komen in het magnetisch veld van de aarde terecht en dit veroorzaakt de prachtige scharkeringen en het mythisch licht aan de hemel.

De rest van de dag is relaxed verlopen. In totaal hebben we 16 km gereden en onze grootste activiteit was wel het doen van boodschappen bij een Rema in een groot winkelcentrum. Dat was onderdak want het heeft de hele dag geregend.

We gaan de route wat omgooien. We reizen morgen naar Harstad en vandaar gaan we verder de Vesteralen op. Het walvis spotten in Andenes is van de baan, dit in verband met de ruige weer. Vier uur op een boot de zee op leek ons niet zo verstandig om te doen.

Dus morgen naar Harstad, een rit van 300 km via de E8, E6, E10 en de 83 (optioneel is de 825 via de Astafjorden (zegt TomTom Riekje). Wordt vervolgd.