Nederland, Scheemda
Wij hopen dat u met ons heeft kunnen genieten van deze prachtige reis. Riekje en ik zullen ons de prachtige natuur, de wisseling van omgevingsbeeld en vooral het ruige aan de Noordkaap herinneren en de ervaringen die we hebben opgedaan koesteren. Wie weet gaan we nog eens….
Wij hebben gemeend deze weblog naderhand compleet te maken. Wij konden na de 23 juni niets meer op de site plaatsen. Nu dit wel weer mogelijk is, hebben wij u de verhalen en de foto's niet willen onthouden. Op deze manier kunt u tot het einde(volledig) deelgenootzijn van deze bijzondere reis!
Denemarken, Farø
Vanmorgen de wekker vroeg gesteld en om kwart over zeven uit Oslo vertrokken. Onderweg prachtig weer gehad en flink opgeschoten. De weg door Zweden (wederom de E6) kenmerkt zich, naar onze mening, wel wat door saaiheid. Het is echter ook een weg die het mogelijk maakt flink op te schieten, echt snelweg rijden, laten we het daar maar op houden. Ter hoogte van Gøtenborg krijg je dan nog een prachtige blik op zee, maar voor de rest is er niet veel over de route te vertellen. Riekje heeft haar zesde eland gespot, maar daar krijg je als chauffeur (natuurlijk) niet de kans toe.
Via de brug weer in Denemarken beland, en vanaf Kopenhagen naar Farø gereden, een klein eilandje met een grote camperplaats, waar we de laatste nacht (zoals het er nu uitziet) in de camper gaan doorbrengen. We hebben vandaag 723 kilometer gereden en er rest ons nog 486 kilometer morgen volgens de Snooper. Dat is inclusief de veerboot van Rødby naar Puttgarden.
Morgen de laatste reisblog.
Wordt vervolgd.
Noorwegen, Oslo
We hebben Hamar om half negen verlaten om de laatste 142 kilometer naar Oslo over de E6 te rijden. In de omgeving van Oslo zijn veel meer landbouwactiviteiten, is het land ook veel minder heuvel- dan wel bergachtig dan in het noorden van Noorwegen. Wij vinden de omgeving minder aantrekkelijk, maar misschien komt dat ook omdat we al voor de derde keer in de buurt van Oslo hebben rondgereden.
Het is echter de eerste keer dat we Oslo zelf zijn ingegaan. Hebben we in het begin van onze vakantie koffiegedronken bij de Kerstman, vandaag hebben we thee gedronken bij koning Harald V van Noorwegen. De vlag was in de top, dus hij was thuis. Riekje haalde bij de bespreking van wat we die dag hadden gedaan zowat alle Scandinavische koningshuizen door elkaar, maar we zijn toch echt op de thee geweest bij Harald V en zijn vrouw Sonja (en zoon Hakoon). Daarnaast hebben we de beelden van Vigelandsanleggetpark bekeken. De verzameling beelden is een nalatenschap van de beeldhouwer Gustav Vigeland. Het zijn voornamelijk naakte mensen. Leuk en verrassend was de obelix van allemaal menselijke figuren die elkaar op allerlei manieren vasthielden en zo de obelix maken. Oslo is de moeite waard om te bezoeken.
We hebben na de thee nog even gewinkeld op de Karl Johan Gate (spreek uit Gatte). Na voor vijf kronen via de creditcard nog weer eens op de hoogte te zijn gebracht van het Franse Liberté, Egalité en Fraternité (Vrijheid, gelijkheid en broederschap) tijdens het plassen op een openbare toilet, hebben we de drie kwartier durende terugreis naar de camper aanvaard. Aan de Karl Johan Gate is ook de faculteit voor de rechtsgeleerdheid van de universiteit van Oslo gesitueerd, dus daar ook nog maar wat foto’s van genomen. Op het voorterrein staan beelden van Christian Homann Schweigaard (een Noorse hooggerechtshof jurist) en Edvard Munch (Noorse kunstschilder van de ondermeer “de schreeuw”) gezamenlijk de faculteit te bewaken.
De vouwfiets voor mij en de elektrische wielen voor Riekje deden daarbij erg goed dienst. De haven, waar we met de camper staan, is te ver weg om te lopen vanuit het centrum van Oslo. De Sjølyst Marina Bobilparkering is eigenlijk een parkeerplaats voor boten in de winter, maar doet in de zomer dienst als camperplek. Een prima plek om te overnachten. De weg naar de Marina ging gemakkelijk ondanks een omleiding. We staan aan het water met meerdere campers. Wel weer heel anders dan gisteravond in Hamar, waar we een grote parkeerplaats voor ons alleen hadden.
Morgen verlaten we Noorwegen en beginnen (voor ons gevoel) echt met de terugreis.
Wordt vervolgd.
Noorwegen, Hamar
We zijn uiteindelijk in Hamar beland. Na een prachtige rit over de rijksweg 27, waarbij naaldbossen werden afgewisseld met vergezichten en we een uitsmijter gepresenteerd kregen van een hoogte die te vergelijken valt met de Hadangervida. Werkelijk prachtig. Geen elanden vandaag, ook geen rendieren maar gewoon simpelweg schapen die dood gemoederd de weg oversteken. De route die wij hebben gereden staat bekend als de Rodane route. Het was wel een paar kilometer om (in totaal hebben we vandaag 410 gereden), maar zeker aanbevelenswaardig voor wie van mooie uitzichten en ruige natuur houdt.
We zijn met regen uit Trondheim vertrokken, maar in de loop van de morgen werd het droog en bovendien een lekker temperatuurtje, variërend van 10 tot 20 graden Celsius, afhankelijk van hoe hoog we in de bergen waren. In Ringebu hebben we een in de steigers staande Stave-kerk bezocht. Een eeuwenoude houten kerk met mooi houtsnijwerk. De kerk wordt aan de buitenkant gerestaureerd, maar is binnen nog gewoon te bezichtigen. In Noorwegen staan nog 28 Stave-kerken, met hun karakteristieke uiterlijk; de kerk in Ringebu is rondom 1220 gebouwd naar men aanneemt. De moeite waard van een kijkje; natuurlijk was het jammer dat de kerk in de stijgers staat, maar het doet niet af aan de oudheid die het uitstraalt.
De weg naar de Stave-kerk in Ringebu ligt aan de E6 en die is ter plaatse zo druk dat we deze weg niet meer konden opdraaien naar links. Uiteindelijk hebben we besloten om maar rechtsaf te gaan en dat heeft ons ook nog een heerlijke maaltijd opgeleverd in een Kro (betekent zoiets als: wegrestaurant). We hebben besloten uit eten te gaan, wat zoveel betekent als een patatje voor Riekje en een hamburger voor mij.
In Hamar staan we tegenover het Hedmarkmuseum aan de Strandveien 100 (GPS: Noord 60 graden, 47 minuten, 36 seconden en Oost 11 graden, 2 minuten, 25 seconden. Er is plaats voor vijf campers, maar we staan er alleen. Het is er heerlijk rustig. Er zijn verder geen voorzieningen, maar die hebben we, zo te zeggen, allemaal zelf aan boord.
Morgen gaat de reis verder naar Oslo. Onze laatste plaats waar we nog een activiteit ondernemen. Daarna vervolgen we onze weg naar huis door Zweden en Denemarken en Duitsland.
Wordt vervolgd.
Noorwegen, Trondheim
Vandaag hebben we 62 kilometer gereden over de E6 van de camping Guldbergaunet bij het plaatsje Åsen naar Trondheim. In de planning stond 123 kilometer, maar omdat onze overnachtingsplek in Steinkjer ons niet aanstond en we door zijn gereden hebben we een goede camping gevonden in Åsen. Daar hebben we gewassen en hebben we de wielen van Riekjes’ rolstoel opgeladen voor onze (stroop)tocht door Trondheim. We staan “in het wild” met een aantal andere campers op een parkeerplaats vlakbij het centrum van Trondheim.
Een centrum die wat tegenvalt, althans als je rekent op een mooi oud centrum. De gebouwen zijn modern en wat grijs. De Nidarosdomen (een van grijs steen gebouwde Cathedraal) was echter leuk. We waren net op tijd voor een gratis orgelconcert en hebben ervan genoten. Van rustige en zoetgevooisde klanken tot de meest machtigste geluiden, die dwars door je heen gingen, wist de organist uit het gerestaureerde orgel te halen. Op de (voor)gevel van de kathedraal staan tientallen beelden, met ieder een eigen betekenis, die ons evenwel onbekend zijn.
We werden verder verrast door een in Trondheim gehouden festival waar fanfarekorpsen uit allerlei landen speelden. Het was er druk maar ook wel gezellig, met op elk hoekje weer een ander korps en, wat ook meehielp, het erg mooie weer. Het is voor het eerst sinds Finland dat we weer in T-shirt in de camper kunnen zitten en de winterjas kunnen laten hangen. Het is zo’n 20 graden Celsius.
We komen weer in drukkere gebieden, en moeten wat wennen aan het drukkere verkeer en de vele vrachtwagens die allemaal harder willen dan wij.
Morgen gaat de reis verder naar Tretten (301 km), of Lillehamer (348 km) of tot Hamar (396 km).
Wordt vervolgd.
Noorwegen, Åsen
We hebben vandaag de laatste kilometers op Kystriksveien 17 gereden. Daartoe moesten we de laatste twee veerboten nemen van elk 20 minuten. In totaal hebben we vandaag 356 kilometer gereden. De route blijft verbazen om de vele wisselende uitzichten. De laatste kilometers rondom Steinkjer zijn wat minder mooi, maar hebben ook hun charme. Steinkjer zelf is een wat grotere plaats, maar niet erg gezellig. De omgeving is hier wat heuvelig en is er ook veel meer industrie. De beoogde overnachtingsplaats in Steinkjer was niet te bereiken wegens een muziekfestival en in eerste instantie wilden we overnachten op een parkeerplaats bij een Rema supermarkt en een Mac Donalds. We hoorde echter ook steeds het gedreun van het muziek en hebben besloten verder te rijden naar een overnachtingsplaats aan de E6. Daar aangekomen hadden we weliswaar een prachtig uitzicht over de fjord, maar ook het geraas van auto’s aan de andere kant.
Niet ideaal dus, we zijn daarom doorgereden naar een camping in Åsen. Een erg goede keuze bleek later. Niet alleen was onze plaats op de camping prima, en konden we ook weer wat wassen, maar onderweg naar de camping hebben we een eland de snelweg zien oversteken zo’n 20 tot 30 meter van ons vandaan.
Een unieke gebeurtenis omdat het erg schuwe dieren zijn en je veel mazzel moet hebben wil je er überhaupt één zien. Het dier kondigde zich 600 meter voor hij de weg overstak al aan door een weiland door te rennen op een wat houterig manier. Met zijn (of haar) lange poten wist ze vervolgens moeiteloos over de beide vangrails te stappen en aan de andere kant zijn of haar weg te vervolgen. We hebben er drie goede foto’s van kunnen nemen. Wederom uniek, want als je ze al ziet staan ze vaak langs de kant van de weg en zijn ze zo weer voorbij.
We hadden trouwens sowieso een “elanden-dag” (niet te verwarren met ellendige dag), in totaal hebben we er vier gezien.
We hebben inmiddels begrepen dat het niet aan het (mobiele) internet ligt dat we de reisblog niet kunnen plaatsen, maar dat er storing is bij reismee.nl. Zo snel de storing is opgelost zullen de verhalen (alsnog) worden geplaatst.
Wordt vervolgd.
Noorwegen, Vevelstad
De camperplaats in Vevelstad aan de Kystriksveien 17 is gevonden. We maken er een halve rustdag van en blijven hier overnachten. We hebben de veerboot van Tjøta naar Forvik genomen. Een overtocht van 60 minuten. Wel grappig om te zien dat op elke boot de organisatie weer anders geregeld is. Hier konden we de veerboot oprijden en moesten we bijna zelf maar een plekje voor de camper opzoeken. Eenmaal uit de camper en op weg naar de Salonng, stond daar (naar ons idee) de eerste stuurman koffie en thee te schenken omdat (weer naar ons idee) diegene die normaal de horeca verzorgde ziek was geworden. Het ging allemaal met wat “zeeman-achtige” onhandigheid.
We hebben vandaag een museum bezocht met oude (gerestaureerde) huisjes, zodat je kon zien hoe een Noors (vissers)gezin in de 19e eeuw leefde. Ook hebben we wat rotstekeningen bekeken. Veel minder dan in Alta, maar toch ook wel charmant.
Morgen rijden we het aantal kilometers die we vandaag niet hebben gereden erbij. Dan hebben we ook de extra overtocht met een veerboot, omdat we die vandaag ook niet hebben gedaan. De rit gaan naar het plaatsje Namsos of zelfs naar Steinkjer, het eindpunt van de Kystriksveien 17, vandaar gaat de reis verder via de E6 naar Trondheim. Morgen hebben we nog twee veerboten te doen, te weten van Anddalsvåg naar Horn (20 minuten) en van Vennesund naar Holm (ook 20 minuten). Vanaf Holm is het 139 kilometer naar Namsos en vandaar nog 77 kilometer naar Steinkjer.
Het (mobiele) internet laat wat te wensen over, we kunnen de reisverslagen dan ook niet plaatsen. Dat zal moeten wachten tot we een betere verbinding hebben. We hebben het per dag bijgehouden, dus dat zou dan geen probleem moeten zijn.
Wordt vervolgd.
Noorwegen, Sandnessjøen
De Kystriksveien 17 (vrij vertaald: Kustrijksweg 17) is voor de helft afgelegd. We hebben vandaag drie veerboten en een groot aantal tunnels gehad. En, we hebben vanzelfsprekend ook weer prachtige uitzichten gehad. Het is een onwaarschijnlijk mooie omgeving waar we door zijn gereisd. Niet voor niets wordt de rijksweg 17 de weg met de mooiste uitzichten genoemd. Er is geen woord van gelogen. We zullen jullie laten meegenieten door een aantal foto’s te plaatsen. Voor de kaartvolgers (als die er zijn): vandaag hebben we de route gereden van: Blomfjord naar Forøy – veerboot (10 minuten) naar Ågskardet, daarna gereden naar Jektvik - veerboot ( 60 minuten) naar Kilboghamn, daarna gereden naar Nesna – veerboot (25 minuten) naar Levang, en ten slotte als laatste gereden naar Sandnessjøen, die we bereikt hebben via een spectaculaire brug. In deze plaats gaan we ook over de Alstenfjorden. Om precies te zijn staan we in Steiro, deze staat: “wel op de kaart “, maar of Googlemaps het ook kent?
Morgen rijden we naar Tjøta – veerboot (60 minuten) daarna rijden wij naar Venesund, wat ons geplande eindpunt voor die dag is. We gaan echter waarschijnlijk overnachten “in het wild” op een camperplek in het plaatsje Vevelstad. Zo, is uw geografie van een gedeelte van de Kystriksveien 17 in Noorwegen ook weer up-to-date. De kennis zal wel wat weggezakt zijn. In totaal hebben we 181 kilometer gereden (exclusief zeemijlen met de veerboten).
Wij hebben trouwens ontdekt dat de Noren erg zuinig zijn op hun afvalbakken; de klikko’s, en ook op hun postbussen. Deze dingen hebben vaak een apart huisje, dat soms mooier is dan de woning. Het zal wel tegen de sneeuw zijn, maar het levert in de zomer wel een bijzonder en ook pittoresk beeld op.
Vandaag zijn we de poolcirkel weer gepasseerd. Het zal dus vanavond/vannacht weer donker worden. Om precies te zijn gaat de zon onder om 0:48 en komt de zon weer op om 01:12. “Wie het kleine niet eert, is het grootte niet weerd.” Het worden weer donkere tijden…
Wordt vervolgd.