Het wordt steeds kouder. Vanmorgen is er gedoucht in de camper terwijl het 6 graden Celsius buiten was en 13 in de camper. Onderweg was het soms niet warmer dan 3 graden Celsius, regen, soms wat hagel, zon en bewolkt. We hebben vanmorgen We hebben ontdekt (dat wisten we eigenlijk ook wel, want Sjoerd Kapitein had dat netjes uitgelegd) dat we een goede verwarming hebben in de camper. Je moet alles een keer ontdekken.

Gisteravond regen gehad, zowel druppels als neefjes. Met honderden tegelijk, je kon eigenlijk niet goed buiten vertoeven, maar ach, het regende toch dus niet zo’n heel groot probleem om niet buiten te zijn. Wat minder was, was dat die neefjes ook een weg naar binnen wisten te vinden, ondanks de horretjes voor ramen en deur. Pas laat (maar beter laat dan nooit) kregen we in de gaten dat als we de luchttoevoer van de motor van buiten naar binnen zetten de weg geblokkeerd is voor de beesten. Dat scheelde een slok op een borrel. Trouwens in de loop van de avond waren ze allemaal weer naar huis, het werd te slecht weer voor de beesten, koud en nat.

Vanmorgen hebben we onze Belgische buren verlaten en werden we door hun uitgezwaaid. Dat zwaaien is trouwens toch al een fenomeen hier. Net als motorrijders schijnen camperaars elkaar te groeten. Hoe het precies zit weten we niet, soms wordt er wel gezwaaid, soms niet, misschien ligt het wel aan de grootte van de camper, of aan de kleur? Wij nemen het zekere maar voor het onzekere en zwaaien een eind weg per dag.

Van ons plekje bij het meer zijn we vandaag naar Karagasniemi gereden en onze weg qua omgeving ook gevolgd, nog weer rustigere, steeds lagere begroeiing, omdat, zo hebben we gisteren ook geleerd de groeiperiode steeds korter wordt al naar gelang je noordelijker komt. Een prachtige omgeving met hier en daar een veld met bomen, te ver van elkaar om van een bos te spreken en te veel om van een omgeving als op een toendra te spreken.

We hebben vandaag weer een eland gespot, het dier lag te liggen op ongeveer 20 meter van de weg en mooi in een wat open veld zodat ook de bestuurder het kon zien. Er is minder tijd om je heen te kijken, de wegen worden smaller en dus is het geconcentreerder rijden met de camper noodzakelijk om het tussen de lijntjes te houden (het ding is 2.40 breed). Ook hebben we onze eerste rendieren gezien, ze stonden te grazen langs de kant van de weg. In Lapland leven geen wilde rendieren meer, alle rendieren die je in Noord Noorwegen en Finland tegenkomt hebben een eigenaar. Verder naar het zuiden komen nog wel in het wild levende dieren voor, maar zover noordelijk dus niet meer.

De door Riekje uitgezochte camping in Karagasniemi stond ons niet aan, dus zijn wij volgens plan doorgereden naar Noorwegen, naar het plaatsje Karasjok. Dat hoort heel wat, maar het was ongeveer 26 kilometer. Daar staan we nu op een leuke camping, met een geweldig uitzicht. We hebben onze kleren gewassen en zitten nu bij te komen van alle huishoudelijke taken.

Morgen gaat de reis door naar de Noordkaap, een reis van 313 km. We blijven er twee dagen. Per slot van rekening rij je niet al die kilometers om er een uurtje rond te kijken. Tot nu toe bevalt ons het camperen prima, we leren steeds meer en ontdekken ook steeds meer handige zaken.

Overigens is het mogelijk dat er niet elke dageen reisverslag volgt, soms werkt internet niet mee (ook mobiel niet). Wordt vervolgd.